تاريخ: 17/4/58
بیانات امام خمینی در جمع كاركنان و دانشجويان دانشگاه شيراز و گروه اطباء سنتى اسلامى
ضـرورت پرداختن به تدوين قـانون اسـاسى و عـدم طـرح مسائل غير اساسى
بسم الله الرحمن الرحيم
مـا بـالفـعـل يـك مـسـائل اسـاسـى داريـم كـه بـايـد فـكـر آن مـسـائل اسـاسـى بـاشـيـم. در يـك هـمـچـو مـوقـعـى كـه ايـن مسائل اساسى مطرح هست، طرح مسائل ديگر اشتباه است. من كراراً گفته ام كه اگر چنانچه يـك زلزله اى بـيـايـد و يـك خانه هايى را خراب و يك مردمى زير آوار باشند، ديگر شما بـه خـودتـان اجـازه مـى دهـيـد كـه بـنـشـيـنـيـد راجـع بـه مـسـائل طـب صـحـبـت كـنـيـد، يـا مـسـائل ريـاضـى، يـا مـسـائل ديـگـر مـطـالعـه كـنـيـد؟ يـا هـمه بايد هجوم بياوريد و اين زلزله زده ها را بيرون بياوريد؟
مـا الان يـك مـمـلكتى داريم كه يك خرابى هايى دارد اساسى و يك مسائلى ما الان داريم كه ايـن مـسـائل، اسـاس مـمـلكـت مـاست. مـسـائل اساسى را ما الان بايد طرح كنيم و همه با هم دنـبـال ايـن مـسـائل اسـاسـى بـاشـيـم. بـعـد كـه ايـن مـسـائل اسـاسـى را درسـت كـرديـم و اساس مملكت مان را مستقر كرديم، آنوقت شما برويد سراغ طب سنتى، آنها هم بروند سراغ طب وارداتى. امروز روزى نيست كه شما صرف كنيد هـمـه قـوايـتـان را در ايـنكه آيا طب اسلامى به اصطلاح شما، يا طب سنتى ابوعلى و رازى بايد عمل بشود يا طب هاى ديگر. اين الان نبايد مطرح بشود. الان شما در يك وضعى واقع هستيد كه بين وجود و عدم كشورتان، بين وجود و عدم مذهب و اسلامتان واقع شده ايد، سر دو راهـى الان واقـع شـده ايـد، گـمـان نـكـنـيـد حـالا كـه رژيـم سـابـق را عـقـب زديـد، ديـگـر مـسـائل تـمام است. الان شما ملاحظه مى كنيد كه در اين مملكت ريشه هايى كه از همان رژيم سـابـق هـست كه مشغول فعاليتند، يك اشخاصى از خارج آمده اند با اسم هاى مختلف آنها هم مشغول فعاليتند، مى خواهند نگذارند كه اين مملكت رژيمش مستقر بشود. سابق با رفراندم مـخـالفت مى كردند، بعد با طرح قانون اساسى مخالفت مى كنند. بعد هم هر قضيه اى را كه پيش بياوريد. يك قشرى هستند كه از عمال خارجى ها مخالفت مى كنند. در يك روزى كه راجـع بـه اسـاس مـذهـب، راجع به اساس كشور، ما مواجه با مخالفين هستيم، همه ما بايد تـوجـه بـه هـمـيـن مـعـنا بكنيم. چطور آن روز كه مى خواستيد اين رژيم را خارج كنيد، هيچ طرحى نمى كرديد مسائل خودتان را، گرفتارى هاى خودتان را با اينكه داشتيد آنوقت هم گرفتارى لكن مى ديديد كه الان وقت طرح اين نيست. الان هم همانطور است، الان وقت طرح ايـنـكـه دانـشگاه وضعش چطور است، طب سنتى يا طب جديد وضعش چه جور است، يا ساير چيزهايى كه ما به آن احتياج داريم و همه خرابى هايى كه الان گذاشتند و رفتند، الان وقت طرح اينها نيست، اينها يك وقتى دارد. الان ما يك دولت متزلزل انتقالى داريم، استقرار پيدا نكرده است الان رژيم ما، استقرار پيدا نكرده حكومت ما. مـا قـانـون اسـاسى خواهيم كه اساس يك مملكتى بر قانونش هست، بعد از آن رئيس جمهور خواهيم كه الان نيست، بعد از آن مجلس شوراى ملى خواهيم كه با رأى مردم تحقق پيدا كند، بـعـد كه مجلس تحقق پيدا كرد و رئيس جمهورى تحقق پيدا كرد و دولتى تحقق پيدا كرد، يك دولت مستقرى، و دست اينها و طمع اينها از اين مملكت بريد، آنوقت، وقت اين است كه من مـشـكلاتى كه دارم، بگويم، شما مشكلاتى كه داريد، آقايان هم مشكلاتى كه دارند. نه ايـنـكـه مـا نـمـى دانـيم، مشكلات زياد است و نه اينكه ما نمى دانيم كه علومى كه در شرق بـود، دسـيـسـه اسـباب اين شد كه عقب بزنند آنها را و به جاى آن علوم غرب را بياورند، دانـش هـايـى كـه در شرق بود و اروپا از آن تقليد مى كرد، دست هايى آمد آنها را عقب زد و مـحـتـوا را از مـا گـرفـت و الان وضـع مـا وضـعـى شـده اسـت كـه خـيـال مـى كـنـيـم كـه هـر چـه هـسـت، در غـرب اسـت و مـا هيچ چيز نداريم. محتواى خودمان را گرفتند، يعنى مغزهاى ما را شستشو كردند جايش يك مغز ديگرى گذاشتند كه از همان غرب ارتـزاق مـى كـنـد و ايـن يـك مـطلب مهم است كه بايد به تدريج اين مملكت، از زير آن بار بيرون برود. يكى هم از مسائل، همان مسأله طب قديم است. آنها همه اين دردهايى كه الان هـسـت، بـا هـمين دواهاى علفى معالجه
مى كردند و معالجه شان يك معالجات اساسى بود و اروپـا از طـب بـوعـلى تـا همين آخر استفاده كردند. كتاب بوعلى تا همين آخر، شايد حالا هم مـورد نـظـر آنـهـا بـاشـد، بـروزش را نـمى دهند. من نه اين است كه ندانم اينها را. مى دانم اشـكـالات زيـاد اسـت لكـن هـمـه چـيـز ايـنـطـور اسـت، هـمـه مسائل اينطور است كه ما را، به ما اينطور فهماندند كه خودتان هيچ چيز نيستيد و همه چيز آنها هستند و اينها مى خواستند همچو ما را از صحنه انسانيت بيرون بكنند، بگويند ما اصلا هيچ چيز نداريم، الان هم شما مى بينيد كه ما طبيب داريم، معالج داريم لكن تا يك كسى يك مـرضى پيدا
مى كند، راهش را مى رود به انگلستان، مى رود به آمريكا، همين جا مى تواند مـعـالجـه كـنـنـد لكـن اينها مى روند به آنجا، بعد از مدتى كه آنجا ديدند آنجا هم معالجه شـان نـكـرده انـد، گـاهـى هـم معالجه كردند. اين از باب اين است كه ما را جورى الان بار آوردنـد كـه خـيـال مـى كـنـيـم كـه غـيـر از آنـجـا چـيـزى نـيـسـت در كـار و حـال آنـكـه نه، هست، اينجا هم هست در كار. در هر صورت ما همه اشكالات را دانيم لكن وقت دارد اينها، الان شما بايد تمام همتان را صرف اين معنا بكنيد كه اين مراحلى كه ما داريم و دارنـد بـا آن مـخـالفـت مـى كـنـنـد، اين مراحل را ما طى بكنيم. الان ما احتياج داريم كه قانون اسـاسـى مـان بـكـنـند و تصويب بكنند يك عده آدم مطلع، خبير، مجلس خبرگان پيدا بشود، بـايـد همه افكار را متوجه اين بكنيد كه يك اشخاص صحيحى، يك اشخاص مسلمانى، يك اشـخـاص مـتـعهد به اسلامى، يك اشخاص معتقد به اينكه اين مكتب است كه مى تواند ما را مـسـتـقـل قـرار بـدهـد، يك همچو اشخاصى را تعيين بكنيد تا بروند به مجلس و انشاءالله قـانـون اسـاسى را آنها چه بكنند و بعد هم به رفراندم گذاشته بشود و اين مرحله را ما طـى بـكـنـيـم. در همين مرحله اى كه ما هستيم، الان ما مخالف داريم. الان همين حرف هايى كه شما
مى زنيد من احتمال مى دهم كه يك كسى بيخ گوشتان است خودتان هـم مـتـوجـه نيستيد. گفتيد كه ببين طب ما از بين رفته، بيائيد برويم آنجا طرحش بكنيم. وقـت طـرح نـيـسـت الان، الان وقـت ايـن نـيست كه ما بنشينيم بگوييم كه طب ما چه جور است. دانـشـگـاه مـا چـه جـور اسـت همه اينها اشكال دارد دادگسترى ما چه جور است همه اينها بايد مـتـحـول بشود اما موقعش وقتى است كه ما يك حكومت صحيح پيدا بكنيم، ما بتوانيم در دنيا بـگـويیم كـه اين مملكت ما، اين رژيم ما، اين قانون ما، اين رئيس جمهور ما، اين مجلس ما، كه مـردم، كـه دنـيـا مـا را بـپـذيـرد بـه ايـنكه ما يك رژيم تام العيارى هستيم. بعد از اينكه ايـنـطـور شـد، آنوقت بيائيم سراغ اين خرده ريزهايى كه چه شده است، چه عقب افتادگى داريـم، چه گرفتارى هايى براى ما اين رژيم منحوس سابق درست كرده است، همه چيزها را به هم ريختند، رفتند. انشاءالله خداوند همه تان را تاييد بكند و وظيفه فعلى تان را به آن توجه پيدا كنيد. و شـمـاى دانـشـگاهى و آن طب سنتى و ديگران، همه اين خواهرهاى محترم و شما برادرها و همه ايران، همه با هم الان بايد توجه به همين مسير داشته باشيم كه نهضت مان تو راه هست، ايـن نـهـضـت را بـايـد هـمـچـنـان زنـده نـگـه داريـد تـا ايـن مـسـائل بـگـذرد. اگـر يـك سستى بكنيد و برويد سراغ كارهاى ديگر، آن بگويد من خانه ندارم و آن بگويد طب من چطور است و آن بگويد دانشگاه من چطور، در بين راه ما مى ترسيم كـه يـك وقـتـى يك عايقى پيدا بشود، يك مانعى پيدا بشود و همه اين حرف هاى شما بشود ديـگـر هـيـچ و تـمـام بـشـود و تـا آخـر ديـگـر بـاز مـا زيـر بـار هـمـان مسائل باشيم. خدا همه تان را انشاءالله حفظ كند.
والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته